Vanochtend ging Melissa mee naar de tempel. Zij hield een presentatie over insecten. Ik had gisteren een poster opgehangen met plaatjes en namen van insecten. Melissa had allerlei weetjes over insecten opgezocht en hield hier een heel leuk verhaal over. Wist je bijvoorbeeld dat een mier 30 jaar oud kan worden, dat een scorpioen alleen maar vloeibaar kan eten. (door zijn gif maakt hij zijn prooi vloeibaar), een mug 500 keer per seconde met zijn vleugels wappert, spinnen blauw bloed hebben en dat een mier 2 magen heeft waarvan hij er 1 voor zichzelf gebruikt en de andere voor de andere mieren. Omdat er in Cambodja ook volop insecten gegeten worden was het een extra leuke les.

Na de les liepen we nog wat over het terrein van de tempel en kwamen we bij het gedeelte waar de monniken lunchen. We werden mee naar binnen gevraagd. Het was een bijzondere dag want wat oudere vrouwtjes hadden allemaal een soort soep gemaakt voor de monniken, Wij werden uitgenodigd om ook plaatst te nemen en met onze handen gevouwen namen we deel aan het gebed wat door de monniken werd uitgesproken. Eerst zei de top-monnik iets en daarna alle andere monniken. Toen gingen de monniken eten. De vrouwtjes en een paar mannen namen het gebed over en wij deden mee. Melissa en ik wilden weer weg gaan maar van de vrouwtjes moesten we echt blijven zitten. Vervolgens kwam er iemand naar ons toe die goed Engels sprak en ons officieel uitnodigde namens de top-monnik om te blijven eten. Tja, dat konden en wilden wij natuurlijk niet weigeren.....wanneer maak je zoiets mee.

Het lastige was alleen dat wij alleen wat rijst en bananen wilden eten, de rest zagen we toch niet zo zitten. Maar dat kwam allemaal goed, we genoten van ons bordje en de overheerlijke kleine banaantjes.

Er was ook nog een klein babytje van 30 dagen in de tempel, ze heet Monnie. Haar ouders kwamen een zegen vragen bij de top-monnik.

Wat een geweldige ochtend, om dit mee te mogen maken is uniek, het voelt als 1 van de vele kersjes op de taart die Cambodja heet.